យ៉ាងហោចណាស់ មានមនុស្ស មួយពាន់លាននាក់កំពុងរស់នៅតាមសំណង់មិនរៀបរយ ឬតាមទីតាំងលក្ខណៈប្រមូលផ្តុំមិនរៀបរយ ដែលក្នុងនោះ មានមួយភាគបួននៃប្រជាជនរស់នៅតាមទីក្រុងនៅលើពិភពលោក។ នៅតាមតំបន់សំណង់មិនរៀបរយ លក្ខខណ្ឌរស់នៅនៅតែងតែមិនមានភាពគ្រប់គ្រាន់ជាខ្លាំង សូម្បីតែនៅអំឡុងពេលស្ថានភាពល្អប្រសើរ។ ប្រជាជនរស់នៅតាមលំនៅខានមិនរៀបរយ មិនមានទឹកប្រើប្រាស់ដែលរកបាននៅលើទីតាំង ឬខ្វះអនាម័យ មានភាពចង្អៀតណែន និងប្រឈមនឹងការគំរាមកំហែងបណ្តេញចេញដោយបង្ខំជាប្រចាំ។ ការលាងសម្អាតដៃ ការសម្លាប់ដៃ ការសម្លាប់មេរោគ ការរក្សាគម្លាតពីគ្នា និងការដាក់អ្នកដែលឆ្លងមេរោគឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក ដែលជាកត្តាចាំបាច់សម្រាប់ទប់ស្កាត់មេរោគឆ្លងកូវីដ-១៩ តែងតែមិនអាចអនុវត្តទោបាន។ លុះត្រាតែរដ្ឋាភិបាល បង្កើននូវវិធានការបន្ទាន់នានាដើម្បីជួយសហគមន៍ក្នុងការដោះស្រាយលក្ខខណ្ឌមិនល្អទាំងនេះ បើមិនដូច្នោះទេ មេរោគកូវីដ-១៩ អាចរីករាលដាលដូចភ្លើងឆេះព្រៃ ដែលវានឹងធ្វើអោយជីវិតមនុស្សដ៏ច្រើនប្រឈមនឹងហានិភ័យទាំងក្នុង និងក្រៅតំបន់ទីលំនៅមិនរៀបរយទាំងអស់នោះ។

• ភាសាខ្មែរ